Tak sobie ostatnio o tym myślałam. Ciekawy temat, co nie? Jak myślicie, dlaczego tak się dzieje? Co do tego prowadzi? Ja chyba nie umiem do końca odpowiedzieć na te pytania. Moim zdaniem każdy ma to na co zasługuje. Nie można mieć wszystkiego, a przede wszystkim nie powinno się dążyć po trupach do celu, robić czego na siłę. Coraz częściej można zaobserwować, że niektórzy ludzie są w stanie zrobić wszystko aby tylko coś osiągnąć. Czy na tym właśnie polega życie? Zdecydowanie nie. To chyba nie tak Nas wychowano...
Ktoś mógłby powiedzieć, Ty z pewnością zazdrościsz zdrowym osobom. Moje pytanie, ale czego? Tego, że zamiast kółek używają nóg? Nie, nie zazdroszczę nikomu niczego. Mam wszystko co chciałabym mieć. Kochającą rodzinę, przyjaciół, cudownego chłopaka. Jestem szczęśliwa, a szczęście to podstawa życia....
Nauczmy się cieszyć szczęściem innych :))
2 komentarze:
Ja myślę że zazdrość jest niestety w nas... W ludziach, w ludzkiej naturze, tylko że u jednych ona nie jest "poskromiona". A zazdrość najczęściej łączy się z brakiem empatii i zrozumienia, czasem też (w przypadku "materialnej" zazdrości) z chciwością. Temat rzeka. Pozdrawiam :)
Ludzkie słabości to powodują. Tym sposobem dowartościowują siebie..., albo raczej starają się tak robić, bo głęboko w sobie wiedzą, że postępują źle.
Prześlij komentarz